اقداح

اقداح . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ قَدَح ، بمعنی کاسه ای که دو کس را سیر گرداند یا عام است . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) :
تن عدوی تو با ناله باد چون تن زیر
لب ولی تو پر خنده چون لب اقداح .

؟

|| ج ِ قِدح ، بمعنی تیر قمار و تیر تمام ناتراشیده . (اقرب الموارد). رجوع به قدح شود.