اقدسی
لغتنامه دهخدا
اقدسی . [ اَ دَ ] (اِخ ) از مشاهیر شعرای ایران و از مردم طوس است . گویند خودپسند و مردم گریز بود. مزاجش با هیچ کس سازگاری نداشت با بیکسی و تنهایی عمر خود را بسر آورد. از او است :
بپای ناقه خروشان دل شکسته ٔ کیست
که این صدا بصدای جرس نمی ماند.
بپای ناقه خروشان دل شکسته ٔ کیست
که این صدا بصدای جرس نمی ماند.
(از قاموس الاعلام ).