اقرام
لغتنامه دهخدا
اقرام . [ اِ ] (ع مص ) مهتر گردانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || پروردن شتر را برای گشنی . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ) (اقرب الموارد). || قرم ساختن شتر را، یعنی بند کردن و بازداشتن شتر را از محنت . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
