اقصاب
لغت‌نامه دهخدا
اقصاب . [ اِ ] (ع مص ) نی ناک شدن زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || خداوند شتران مکروه دارنده ٔ آب شدن شبان . یقال : اقصب الراعی ؛ اذا عاف ابله الماء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (اقرب الموارد). خداوند شترانی شدن شبان که آب را کراهت دارند یا منع کردن شبان شتران خود را از آب . (ناظم الاطباء).
