اقعیلغتنامه دهخدااقعی . [ اَ عا ] (ع ص ) آنکه سر بینی او بلند و براستخوان چسبان باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). مؤنث : قَعْواء. (آنندراج ) (منتهی الارب ).