اقفزةلغتنامه دهخدااقفزة. [ اَ ف ِ زَ ] (ع اِ) ج ِ قفیز، پیمانه ایست بمقدار دوازده صاع و از زمین بمقدار یکصد و چهل گز شرعی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به قفیز شود.
