اقلیلاء
لغتنامه دهخدا
اقلیلاء. [ اِ ] (ع مص ) کوچ کردن و بی آرام گشتن و قرار نگرفتن بجایی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بی آرام شدن . (مهذب الاسماء). || شتاب کردن . || برآمدن بر کوه . || بر سر درخت نشستن . || بلند برآمدن بر هوا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
