اقهبان
لغت‌نامه دهخدا
اقهبان . [ اَ هََ ] (ع ص ، اِ) (بصیغه ٔ تثنیه ) پیل و گاومیش . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء)(آنندراج ). و این برای رنگ تیره ای که آنها دارند بدین نام خوانده شده اند و یا بطوریکه در اساس اللغة آمده است برای بزرگی جثه بدین نام نامیده شده اند چه اقهبان از جبل قهب اخذ گردیده است . (از اقرب الموارد).
