اقوس

اقوس . [ اَق ْ وَ ] (ع ص ، اِ) گوژپشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (آنندراج ). || ریگ بلند. || زمان دشوار و تنگ . || بلاد دور. || روزه دار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || رماه اﷲ باحنی اقوس ؛ یعنی ، در بلا اندازد او را خدای . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). زمخشری در اساس گوید: رماه باحوی اقوس ؛ بامر صعب و هو الدهر لانه شاب ابداً کالشاب الاحوی [ الشاب الاسود الشعر ] و هو هرم لتقادمه .