الاچقلغتنامه دهخداالاچق . [ اُ چ ُ ] (اِ) خانه ٔ صحرائیان که از مو سازند و آن را الاچوق هم گویند. (آنندراج ) (غیاث ). آلاچق ترکی اَلاجو بمعنی سراپرده و سایبان دوستونی است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به آلاجق و آلاچیق شود.
