البه

البه . [ اُ ب َ / ب ِ ] (اِ) طعامی است ترکان را که در آفتاب پزند. (از مؤیدالفضلا) :
دوش ترکانه مرا البه دلارام افتاد
معده ٔ سوخته ام در طمع خام افتاد.

بسحاق اطعمه .