الب

الب . [ اَ ] (ع اِ) پوست بزغاله . || زهر. شدت گرما. || شدت تب . || آغاز به شدگی دمل . || میلان نفس . || (مص ) تدبیر اندیشیدن بر شکست دشمن بطوری که معلوم او شود. || سخت راندن حمارطریده ٔ خود را. (منتهی الارب ). || گرد کردن و راندن شتران را. (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). || فراهم آمدن قوم کسی را از هر طرف . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || جمع نمودن لشکر را. (منتهی الارب ). لشکر گرد کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || فراهم آمدن و روان شدن شتران . || شتاب کردن . || رجوع نمودن . || پی هم باریدن آسمان . (منتهی الارب ).