التجا آوردنلغتنامه دهخداالتجا آوردن . [ اِ ت ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) پناه آوردن . پناه بردن . التجا بردن . التجا کردن : رساند رایت منصور بر فلک حافظکه التجا بجناب شهنشهی آورد.حافظ.