الحاء

الحاء. [ اِ ] (ع مص ) آوردن چیزی که بر آن ملامت کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). بجا آوردن عملی که بر آن سرزنش کنند. (از المنجد) (اقرب الموارد). || نزدیک رسیدن چوب به برکندن پوست . (منتهی الارب ) (آنندراج ). فرارسیدن هنگام آنکه پوست چوب را بکنند. (از اقرب الموارد).