الحمراء

الحمراء. [ اَ ح َ ] (اِخ ) جرجی زیدان در تاریخ تمدن اسلامی گوید: الحمراء از کاخهای نامی غرناطه (واقع در اسپانیا) و یکی از آثار تمدن اسلامی است که هنوز هم باقی مانده است و جهانگردان ازاطراف دنیا بدیدن آن میروند. این کاخ را ابن الاحمر (ابوعبداﷲ محمدبن یوسف حاکم غرناطه از حکام بنی احمر) در اواسط قرن هشتم هجری (بقول صاحب قاموس الاعلام اواسط قرن هفتم هجری ) ساخت .
مساحت آن 35 جریب بود و بر تپه ٔ وسیعی قرار دارد. گفته اند سبب تسمیه ٔ آن به الحمراء این است که از آجر سرخ ساخته شده است . این کاخ برکه ای بنام سباع (درندگان ) داشته و در وسط آن برکه ، مجسمه ٔ شیرانی که بطرز زیبایی آب از دهان آنان بیرون میریخت بوده است .
اعلی شاعر اندلسی ابن حمدیس در وصف برکةالسباع اشعاری به مطلع زیر سروده است :
و ضراغم سکنت عرین ریاسة
ترکت خریر الماء فیه زئیرا.
رجوع به تاریخ مذکور شود. و در قاموس الاعلام ترکی آمده : کاخ الحمراء از بیرون بزرگ و عاری از تزیینات بنظر میرسد لیکن اندرون آن بسیار آراسته است و ستونهایی از مرمرهای رنگارنگ و قبه هایی ظریف و زیبا و نوشته هایی شگفت انگیز دارد. کنده کاریهایی که در کناره ها و قبه های این کاخ بعمل آمده بی نظیر است تا آنجا که هنرمندان امروز ساختن نظیر آن را محال میدانند. تعداد ستونهایی که دریاچه ٔ شیران را احاطه کرده 128 تاست - انتهی . و رجوع به ترجمه ٔ تاریخ تمدن اسلامی تألیف جرجی زیدان ج 5 ص 138 و متن عربی این کتاب ج 5 ص 98 و الحلل السندسیه ج 1ص 308 و فهرست هر دو جلد از همین کتاب و قاموس الاعلام ترکی شود.