الدقلغتنامه دهخداالدق . [ اُ دُ ] (ترکی ، اِمص ) بمعنی شدن . (از غیاث اللغات ) (آنندراج ). در تداول مردم آذربایجان ، الدوق در معنی حاصل مصدر و اولماق در معنی مصدری بمعنی شدن و انجام یافتن استعمال میشود. رجوع به ماده ٔ بعدی شود.
