الصلا

الصلا. [ اَص ْ ص َ ] (ع صوت ) مرکب از ال (حرف تعریف ) و صلا بمعنی آواز دادن برای خورانیدن طعام یا چیزی دادن به کسی . دعوت برای خوان . ندا کردن برای طعام . رجوع به صَلا شود :
درع حکمت پوشم و بی ترس گویم القتال
خوان فکرت سازم و بی بخل گویم الصلا.

خاقانی .

الصلا ای جمله اسرائیلیان
شاه میخواند شما را زآن مکان .

مولوی .

الصلا ای لطف بینان افرحوا
البلا ای قهربینان اترحوا.

مولوی .

الصلا ساده دلان پیچ پیچ
تا خورید از خوان جودم هیچ هیچ .

مولوی .

الصلا! گفتیم ای اهل رشاد
کاین زمان رضوان در جنت گشاد.

مولوی .