العاطلغتنامه دهخداالعاط. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ لَعط، بمعنی خطی که حبشیان بر روی خود کشند. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || ج ِ لُعط. (اقرب الموارد). رجوع به لُعط شود.
