الغایف

الغایف . [ اُ ل ُ ] (ترکی ، اِ) این کلمه در تاریخ جهانگشای جوینی در موارد متعدد آمده و در نسخه بدل الغ انف نیز ذکر شده است و چنین مینماید که نام کسی یا اردویی بنام همان کس بوده است : چون از الغ ایف برفتند و به اردوی توراکیناخاتون رسیدند... (تاریخ جهانگشای جوینی چ لیدن ج 2 ص 241). چون بحضرت اردوی الغ ایف رسید... (ایضاً ص 243). از آن جملت یک کس بحضرت الغ ایف رسید. (ایضاًص 272). چون به اردوی الغ ایف رسید. (ایضاً ص 273).