الفتگریلغتنامه دهخداالفتگری . [ اُ ف َ گ َ ] (حامص مرکب ) دوستی و موافقت ومؤانست . (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). انس گرفتن . خوگر شدن . مونس شدن . الفت گرفتن . رجوع به الفت شود.
