الفتی مستوفیلغتنامه دهخداالفتی مستوفی . [ اُ ف َ ی ِ م ُ ت َ ] (اِخ ) شاعر عهد شاه عباس اول ، نواده ٔ آقاشاه علی . رجوع به فرهنگ سخنوران شود.