الفقر فخری

الفقر فخری . [ اَ ف َ رُ ف َ] (ع جمله ٔ اسمیه ) اقتباس است از حدیث نبوی : الفقر فخری و به افتخر. یعنی فقر فخر من است و بدان افتخارمیکنم . بدین حدیث صوفیه در کتب خود استناد کرده اند و در سفینةالبحار (چ نجف ج 2 ص 378) جزو احادیث نبوی ذکر شده و مؤلف اللؤلوءالمرصوع (ص 55) از ابن تیمیه آنرا از موضوعات می شمارد. مولانا گوید :
فقر فخری نز گزاف است و مجاز
صدهزاران عز پنهان است و ناز.

(از احادیث مثنوی تألیف فروزانفر ص 23).