الفین

الفین . [ اَ ف َ ] (ع عدد، ص ، اِ) دو هزار. تثنیه ٔ اَلف در حالت نصب و جر. اَلفان . اَلفَی :
سال سیصد سرخ می خور سال سیصد زردمی
لعل می الفین شهر والعصیر الفی سنه .

منوچهری .