النگو
لغتنامه دهخدا
النگو. [ اَ ل َ ] (اِ) حلقه ٔفلزی یا شیشه ای که زنان برای زینت در دست کنند. (فرهنگ نظام ). قسمی دست برنجن از بلور یا طلا یا نقره . بازوبند. دست آورنجن . دست رنجن . دستانه . سِوار. برای اطلاع از انواع النگو و بازوبند، رجوع به بازوبند شود.
