الهام اصفهانی
لغت‌نامه دهخدا
الهام اصفهانی . [ اِ م ِ اِ ف َ ] (اِخ ) میرزا شریف . شاعر قرن یازدهم . وی مدتی در هند بود و به سال 1086 هَ . ق . به اصفهان برگشت . این اشعار از اوست :
در عبث لب بشکوه وا نکند
شیشه تا نشکند صدا نکند
وعده گر یک نفس بود عمریست
بلکه عمر اینقدر وفا نکند.
و نیز:
خوشا دلی که ز عالم کناره جو باشد
چراغ خلوتش از حفظ آبرو باشد.
و نیز:
از خیال عشق دل میل رمیدن میکند
حمله بر نقاش این نقش از کشیدن میکند.
رجوع به تذکره ٔ نصرآبادی ص 342 و صبح گلشن ص 34 و قاموس الاعلام ترکی و الذریعه ذیل کلمه ٔ دیوان و نتایج الافکار ص 53 و فرهنگ سخنوران شود.
در عبث لب بشکوه وا نکند
شیشه تا نشکند صدا نکند
وعده گر یک نفس بود عمریست
بلکه عمر اینقدر وفا نکند.
و نیز:
خوشا دلی که ز عالم کناره جو باشد
چراغ خلوتش از حفظ آبرو باشد.
و نیز:
از خیال عشق دل میل رمیدن میکند
حمله بر نقاش این نقش از کشیدن میکند.
رجوع به تذکره ٔ نصرآبادی ص 342 و صبح گلشن ص 34 و قاموس الاعلام ترکی و الذریعه ذیل کلمه ٔ دیوان و نتایج الافکار ص 53 و فرهنگ سخنوران شود.
