اماتیا

اماتیا. [ اِ ت ِ ] (اِخ ) ایماتیا . اماتی . نام سرزمینی بود از مقدونیه ٔقدیمی ، عبارت از قسمت شمال غربی قطعه ٔ مزبور، و مرکزش اوسه نام داشت و در محل مقدونیه ٔ حالیه واقع شده بود. گاهی این اسم به تمام قطعه ٔ مقدونیه نیز اطلاق میشود. این کلمه در زبان آرناودی (آلبانی ) معنی «خطه ٔبزرگ » میدهد و اینان از نظر جنسیت نژادی با اهالی ایلیریا خویشاوندی داشتند، و از این رو معلوم میشود که اهالی مقدونیه ٔ قدیم وسعت آفاق و طول و عرض صحاری و عرصات میهن خویش را منظور نظر قرار داده به این نامش خوانده اند و ناحیه ٔ ماط واقع در آلبانی نیز از حیث اشتقاق با این کلمه مناسبتی دارد. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2). مرکز اماتی حالیه ، برویا و سکنه ٔ آن 96400 تن است . (لاروس بزرگ ).