اماثه

اماثه . [ اَ ث َ ] (اِخ ) اماذه . نام دیهی است . در ترجمه ٔ محاسن اصفهان (ص 39) چنین آمده : به رستاق دار به طسوج جانان در کوهستان دیه اماثه کرمکی هست ... که در شب تاریک رودمانند چراغی روشن از پشت او افروخته میگردد... -انتهی . و رجوع به متن عربی محاسن اصفهان ص 18 شود.