امام الدینلغتنامه دهخداامام الدین . [ اِ مُدْ دی ] (اِخ ) عبدالکریم بن ابی سعد محمدبن عبدالکریم بن فضل بن حسن فقیه شافعی مکنی به ابوالقاسم و معروف به رافعی قزوینی . رجوع به رافعی قزوینی در همین لغت نامه شود.
