امام وردی بیک

امام وردی بیک . [ اِ وِ ب َ ] (اِخ ) (انتخابی ) شاعری از اهل خراسان بود که در هند نشو و نما یافت و در جوانی درگذشت . صاحب تذکره ٔ مرآة الخیال نویسد: امام وردی بیک منتخب اهل روزگار و ساده گو بود. این مطلع غزل از اوست :
دود دل کرده غبار دل افلاک مرا
این چه گرد است که برخاسته از خاک مرا!

(از تذکره ٔ مرآة الخیال چ بمبئی ص 224).