امان

امان . [ اُم ْ ما ] (ع ص ) امانت دار و معتمدالیه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شخص امینی که بدو امانت سپارند. (از اقرب الموارد). || کشاورز. (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (ناظم الاطباء). زَرّاع . (اقرب الموارد). || هرکه بر اصل خلقت خود بود و کتابت و حساب نیاموخته باشد. (منتهی الارب ) (از آنندراج ). آنکه نوشتن و خواندن نداند. (از متن اللغة). آنکه نوشتن نتواند چون بیسواد. من لایکتب کأنه امی . (قاموس ) (تاج العروس ) (از ذیل اقرب الموارد). || کودن و گول قلیل الکلام . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شخص کندزبان ناتوان وبیکاره و کم سخن . (از ذیل اقرب الموارد، ذیل امم ).