امتهاد
لغتنامه دهخدا
امتهاد. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) کار کردن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کار و کسب کردن . (از اقرب الموارد). || بلند و گسترده شدن کوهان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پهن و بلند شدن . (تاج المصادر بیهقی ). پهن شدن . (مصادر زوزنی ).
