امتیاح

امتیاح . [ اِ ] (ع مص ) دادن و بخشیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). عطا دادن . (تاج المصادر بیهقی ). || خوی کنانیدن آفتاب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). عرق را سبب شدن آفتاب . (از اقرب الموارد).