امراءة

امراءة. [ اِ رَ ءَ ] (ع اِ) مؤنث امرء. زن . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). همزه ٔ آن وصل و را در هر حال مفتوح است و در آن لغت دیگری است : مراءة بوزن تمرة. جایز است فتحه ٔ همزه به راء نقل و خود همزه حذف شود و مرة بوزن سنة باقی بماند و شکل دیگری نیز از این کلمه گفته اند و آن امروءاست . (از اقرب الموارد). جمع آن بلفظش نیامده . (از منتهی الارب ). ج ، نساء، نسوة، نسوان . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به مراءة و امروء و اقرب الموارد شود.