امروءالقیس

امروءالقیس . [ اِ رَ ءُل ْ ق َ ] (اِخ ) ابن عانس بن منذربن امروءالقیس . شاعر مخضرمی و از مردم حضرموت بود که بعد از ظهور اسلام مسلمان شد و در اواخر عمر به کوفه رفت و در آنجا وفات یافت . وی صاحب قصیده ٔ مشهوری است که اول آن این بیت است :
تطاول لیلک بالاثمد
و نام الخلی و لم ترقد
که بعضی آنرا به امروءالقیس بن حجر صاحب معلقه نسبت داده اند ولی از آن ِ امرؤالقیس پسر عانس است . (از اعلام زرکلی چ 2 ج 1 ص 352).