امهاء

امهاء. [ اِ ] (ع مص ) بسیارآب کردن شیر و روغن را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بسیارکردن آب شراب و روغن . (از اقرب الموارد). تنک کردن شیر. (تاج المصادر بیهقی ). || تیز کردن و آب دادن آهن را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تیز کردن آهن ، و گویند آب دادن آن . (از اقرب الموارد). آب دادن آهن و تیز کردن آن . (تاج المصادر بیهقی ). || آب دادن تیغ را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || گرم کردن اسب رابتاختن و دراز کردن رسن آن را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). گرم کردن اسب را بتاختن که خوی آرد و دراز کردن رسن آنرا. (آنندراج ). دراز کردن رسن اسب و روان گردانیدن و گرم کردن آن . (از اقرب الموارد). || حفر البئر حتی امهی ؛ کند چاه را تا بآب رسانید، لغتی است در اماه بقلب . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). بآب بردن چاه و بسیارآب شدن [ آن ] . (تاج المصادر بیهقی ). || تنک روی ساختن دشنه را. (منتهی الارب ). نازک کردن کارد و دشنه . (از اقرب الموارد) .