امهوسپند
لغتنامه دهخدا
امهوسپند. [ اَ پ َ ] (اِ) فرشته و مَلَک . (برهان قاطع) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (هفت قلزم ) :
همه قد و بالای امهوسپند
بیاراسته همچو سرو بلند.
و رجوع به امشاسپند شود.
همه قد و بالای امهوسپند
بیاراسته همچو سرو بلند.
زردشت بهرام .
و رجوع به امشاسپند شود.