امید گسلیدن
لغتنامه دهخدا
امید گسلیدن . [ اُ گ ُ س ِ / س َدَ ] (مص مرکب ) امید گسستن . نومید شدن :
آخر قصد من تویی غایت جهد و آرزو
تا نرسد بدامنت دست امید نگسلم .
مردم و حسرتم همان از تو امید نگسلد
دوخته ام براه تو دیده ٔ نیم باز را.
آخر قصد من تویی غایت جهد و آرزو
تا نرسد بدامنت دست امید نگسلم .
سعدی .
مردم و حسرتم همان از تو امید نگسلد
دوخته ام براه تو دیده ٔ نیم باز را.
باقر کاشی (از آنندراج ).