امینای کرمانی
لغت‌نامه دهخدا
امینای کرمانی . [ اَ نا ی ِ ک ِ ] (اِخ ) از شاعران قرن یازدهم هجری بود و بشغل کاسه گری اشتغال داشت . نصرآبادی نویسد: طبعش خالی از لطفی نیست . از اوست :
سرو را پای رعونت در گل از رفتار تست
آب و رنگ نُه چمن صرف گل رخسار تست
هر پریشانی که جمع آوردم از زلف تو بود
مایه ٔ آشفتگی ها طره ٔ طرار تست .
(از تذکره ٔ نصرآبادی ص 382) (از تذکره ٔ صبح گلشن ص 41 و 42) (از الذریعه قسم 1 از جزء 9 ص 103) (از فرهنگ سخنوران ).
سرو را پای رعونت در گل از رفتار تست
آب و رنگ نُه چمن صرف گل رخسار تست
هر پریشانی که جمع آوردم از زلف تو بود
مایه ٔ آشفتگی ها طره ٔ طرار تست .
(از تذکره ٔ نصرآبادی ص 382) (از تذکره ٔ صبح گلشن ص 41 و 42) (از الذریعه قسم 1 از جزء 9 ص 103) (از فرهنگ سخنوران ).
