امینه
لغت‌نامه دهخدا
امینه . [ اَ ن ِ ] (فرانسوی ، اِ) (اسیدهای ...) موادی هستند که عامل اسیدی و عامل امینی دارند. ساده ترین آنها آمینواستیک اسیدها یا گلیکول (گلیسین )
است که شیرین مزه است و در صفرا نیز وجود دارد. اغلب اسیدهای امینه اجسام تبلورپذیرند و ممکن است که چند عامل اسید و چند عامل امین داشته باشند. در این صورت اگر غلبه با عامل امین باشد اثر قلیایی ، و اگر غلبه با عوامل اسیدی باشد اثر اسیدی دارند.از اجتماع دو ملکول اسیدامینه جسمی بنام دی پپتید بدست می آید:
COOH __CH2 __NH __CO __CH2 __H2N
و از اجتماع چند ملکول پلی پپتید بدست می آید. پلی پپتیدهایی که دارای جرم ملکول زیادند پروتیدها را تشکیل میدهند. (از کتب شیمی رسمی ).
COOH __- CH2
NH2
است که شیرین مزه است و در صفرا نیز وجود دارد. اغلب اسیدهای امینه اجسام تبلورپذیرند و ممکن است که چند عامل اسید و چند عامل امین داشته باشند. در این صورت اگر غلبه با عامل امین باشد اثر قلیایی ، و اگر غلبه با عوامل اسیدی باشد اثر اسیدی دارند.از اجتماع دو ملکول اسیدامینه جسمی بنام دی پپتید بدست می آید:
COOH __CH2 __NH __CO __CH2 __H2N
و از اجتماع چند ملکول پلی پپتید بدست می آید. پلی پپتیدهایی که دارای جرم ملکول زیادند پروتیدها را تشکیل میدهند. (از کتب شیمی رسمی ).
