امین کردن
لغت‌نامه دهخدا
امین کردن . [ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) اعتبار دادن . معتبر نمودن . اعتماد داشتن . (ناظم الاطباء). تأمین . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). ایتمان . (فرهنگ فارسی معین ، ذیل ایتمان ) :
از تو گر او را امین کنی بستاند
او نه ببسیار چیز عمر تو بسیار.
از تو گر او را امین کنی بستاند
او نه ببسیار چیز عمر تو بسیار.
ناصرخسرو.
