انآءلغتنامه دهخداانآء. [ اِن ْ ] (ع مص ) انئاء. دور گردانیدن کسی را. (ناظم الاطباء). دورکردن . (مصادر زوزنی ). انأیته ُ انئاءً؛ دور گردانیدم او را. (منتهی الارب ). || کندن جویچه گردسراپرده و خرگاه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
