اناریاسین
لغتنامه دهخدا
اناریاسین . [ اَ ] (اِ مرکب ) اناری که روز نوروز چهل بار و بقولی صد بار سوره ٔ یاسین بر آن دمند. گویند هرکه آن را بی مشارکت غیری بخورد تمام سال از امراض جسمی در امان باشد. (از غیاث اللغات ) (از آنندراج ) :
شرکت غیر برنمی تابد
نار پستان انار یاسین است .
گزند بوسه ٔ اغیار برنمی تابد
که گفت سیب ذقن کم ز نار یاسین است ؟
سیب غبغب اگر بدست افتد
بهتر از صد انار یاسین است .
شرکت غیر برنمی تابد
نار پستان انار یاسین است .
شاپور تهرانی (از آنندراج ).
گزند بوسه ٔ اغیار برنمی تابد
که گفت سیب ذقن کم ز نار یاسین است ؟
سالک قزوینی (از آنندراج ).
سیب غبغب اگر بدست افتد
بهتر از صد انار یاسین است .
صائب .