انامل

انامل . [ اَ م ِ ] (ع اِ) ج ِ اَنْمُله و اَنْمِله واَنْمَله و اُنْمُله و اُنْمِله و اُنْمَله و اِنْمُله و اِنْمَله و اِنْمِله به تثلیث میم و همزه . (ازاقرب الموارد). سرانگشتان . (غیاث اللغات ) (ترجمان علامه جرجانی مهذب عادل بن علی ) (آنندراج ) :
وگر از خدمتت محروم ماندم
بسوزم کلک و بشکافم انامل .

منوچهری .

سحره ٔ بابل سخره ٔ انامل او بودند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 236).
بس انامل رشک استادان شده
در صناعت عاقبت لرزان شده .

مولوی (مثنوی ).

|| انگشتان . (فرهنگ فارسی معین ) : ایشان انامل ساعد صاحب شریعت و وایل سحایب صدر نبوت و... بودند. (تاریخ بیهقی ص 11).
که او به پنج انامل بفتح باب سخن
ز هفت کشور جانم ببرد قحط و وبا.

خاقانی .

پس بر آن سد مبارک ده انامل برگشاد
جدولی را هفت دریا ساخت از فیض عطا.

خاقانی .

و رجوع به انملة و انملات شود.