انبتاع

انبتاع . [اِم ْ ب ِ ] (ع مص ) انبتع منه انبتاعاً؛ منقطع گردید و فروماند در راه . (منتهی الارب ). منقطع گردیدن و فروماندن در راه ، گویند انبتع منه . (از ناظم الاطباء).