انبیر

انبیر. [ اَم ْ ] (اِخ ) قصبه ٔ گوزگانانست و شهری نیکوست و آبادان و جای بازرگانانست وبارگه بلخ و با نعمت بسیار است و بر دامن کوه نهاده است و از وی پوستهای گوزگانی خیزد که بهمه ٔ جان [ ظ: جهان ] ببرند. (حدود العالم چ دانشگاه ص 97). بر وزن نخجیر، شهری است در جوزجان واقع میانه ٔ مرورود و بلخ ، یحیی بن زیدبن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام را در آن مقتول نمودند، و یمکن همان انبار خراسان باشد. (مرآت البلدان ج 1 ص 99). در تتمة صوان الحکمه (ص 97) در یک مورد ابوالحسن انباری ، انبیری آمده است ، از آنجا شاید حدس صاحب مرآت البلدان درست باشد.