انتساء

انتساء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) دور رفتن در چراگاه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تباعد: انتسأت الابل فی المرعی ؛ دور شد شتر در چراگاه . (از اقرب الموارد). || سپس ماندن از کسی و دور شدن ؛انتسأت عنه . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (ازآنندراج ). تأخر. (از اقرب الموارد). دور و واپس شدن . (تاج المصادر بیهقی ). ورپس شدن . (مصادر زوزنی ).