انتضال

انتضال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بیرون آوردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد): یقال انتضل سهماً من الکنانة. (اقرب الموارد). || برگزیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (تاج المصادر بیهقی ). یقال انتضل منه . (منتهی الارب ). || دست انداختن شتر در رفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || بر همدیگر نازیدن مردم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تفاخر. (اقرب الموارد). || تیراندازی کردن با هم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). با یکدیگر تیر انداختن . (تاج المصادر بیهقی ). || بسخن و شعر مفاخره کردن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ). یقال انتضلوا بالکلام و الاشعار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).