انتواء

انتواء. [ اِت ِ ] (ع مص ) آهنگ کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء)(آنندراج ). نیت کردن . (تاج المصادر بیهقی ). قصد کردن . (از اقرب الموارد). || اقامت نمودن . (آنندراج ). انتوی القوم منزلاً بموضع کذا؛ یعنی اقامت نمودند در آن منزل . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد). || روان کردن حاجت را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). روا کردن حاجت را. (آنندراج ). برآوردن حاجت کسی را. (از اقرب الموارد).