انثیان
لغتنامه دهخدا
انثیان . [ اُ ث َ ] (ع اِ) بصیغه ٔ تثنیه ، دو خصیه . (ناظم الاطباء). هر دو خایه . (غیاث اللغات ). هردو خصیه . (از آنندراج ). || دو گوش . (ناظم الاطباء). || (اِخ ) بجیله و قضاعه که دو قبیله اند از یمن . (ناظم الاطباء). و رجوع به انثیین شود.