انجم افروز
لغتنامه دهخدا
انجم افروز. [ اَ ج ُ اَ ] (نف مرکب ) افروزنده و روشن کننده ٔ ستارگان :
فلک بر پای دار و انجم افروز
خرد را بی میانجی حکمت آموز.
ای برآرنده ٔ سپهر بلند
انجم افروز و انجمن پیوند.
فلک بر پای دار و انجم افروز
خرد را بی میانجی حکمت آموز.
نظامی .
ای برآرنده ٔ سپهر بلند
انجم افروز و انجمن پیوند.
نظامی (هفت پیکر ص 2).